Volgens mij zijn we het er over eens dat een mens emoties en gevoelens heeft. Dat ze je richting geven en iets losmaken in je binnenste. Soms kan het zo zijn dat je overweldigd wordt door emoties en gevoelens. Je kunt dan echt even zo’n moment hebben waar je van bij moet bijkomen. En dat kan even duren, vooral als het gevoel heel heftig is.
Als je zo’n intens moment beleefd hebt dan kun je het gevoel/idee hebben dat je jezelf wilt beschermen. Hierin kun je muren gaan bouwen of grenzen leggen.
De beschermingstechniek muren bouwen lijkt effectief, want niets of niemand kan meer binnen komen. Het nadeel hiervan is dat emotie ook niet meer gevoeld kan worden, want deze staat achter de muur. Grenzen leggen is de andere optie. Dit vraagt kwetsbaarheid van jezelf, omdat je de ander gaat vertellen waar je grens ligt.
Je grens kun je vergelijken met een tuin, jouw tuin. Waar ligt de grens van jouw tuin? En heeft jouw tuin misschien een hekje omdat de dingen stevig verankerd zijn?
Dit herinnert mij aan een tijd waarin ik zelf ook zo zoekend was naar grenzen.
Ik kan goed mijn woordje doen en nee zeggen en toch had ik regelmatig een schuldgevoel over het nee zeggen. Ook vond ik het moeilijk om kwetsbaar te zijn.
In gesprekken kwam ik erachter dat ik me vaak erg verantwoordelijk voelde voor iemand of een situatie. En dat gevoelens van anderen mij overspoelden. Ik mocht leren wat mijn innerlijke grenzen waren en wat mijn verantwoordelijkheid is. Dat het niet gaat over de ander willen helpen en begrijpen, maar er zijn tot waar mijn grens loopt. De grenzen van mijn tuin.
Wat roept het bij je op als je de grenzen van de ander niet begrijpt? Ga je dan zoeken naar het antwoord wat je het meest aanspreekt of ga je over je eigen grens? Blijf je staan naast de ander en naast je grens van jouw tuin.
Het is nog al wat. Moet er even van bijkomen….gevoelens, verantwoordelijkheid, grenzen en loslaten pfff….
Gelukkig leven we in vrijheid en valt er altijd iets te ontdekken in de tuin waar altijd leven is. Gevoelens en emoties zeggen niks over leeftijd en grenzen leer je door te leven.
Hoe zichtbaar zijn de grenzen in jouw tuin in jouw leven?
Tot volgende week!
Be light, live light
Ps: in mijn gedachte is mijn tuin een mega groot uitgestrekt weiland en heb ik dus veel tijd om te ontdekken. Dat geeft een vrij gevoel, want leren en ontdekken vind ik leuk. Lekker spitten in die tuin. Wat wil jij zaaien in jouw tuinJ.