Droge ogen, ruwe wangen, lippen stijf op elkaar als iets naar boven komt van pijn uit het verleden. Niet meer kunnen en niet willen huilen. De pijn heeft alles verdroogd en je voelt je verkilt.
Toch mag je huilen en verdrietig zijn om het geleden verlies. Het verlies van je onschuld en van je zijn. Daarom mag je huilen.
Huil als je huilen moet, laat je tranen maar vrij. De schaamte voorbij, eerlijk zijn ook al gaan je lippen gelijk trillen. Je ademhaling gaat snel en je voelt een brok, het verstikkende gevoel in je keel. Alle opgekropte woede, verdriet en pijn zit daar zo vast geklemd. Je hoofd maakt overuren door de denkbeelden uit het verleden. De soms vage beelden, maar tegelijk ook zo levensecht en verscheurend. De negatieve gedachten over jezelf dat je niets waard bent. Genieten op elk vlak is moeilijk, want er waren ooit vreemde handen.
Toch leef je en heb je het verleden overleefd, maar nog steeds loop je rond met die last en pijn van vreemde handen.
Waardoor heb jij geleden?
Dat kan zijn op seksuele, emotionele, verbale of het fysieke vlak. De gevolgen zijn altijd vreselijk. Het kan je ervan weerhouden goed te functioneren en Gods liefde te ontvangen.
Lief mens, als je dit leest en je hart gaat ervan bonzen, je oren suizen of je weet het gewoon even niet meer? Dan wil ik je vragen of je hierover wilt praten. Dit vraagt moed en lef om dit aan te gaan. Weet dat ik er voor je ben om naast je te staan en dat God er voor je is om je te genezen. Ook al geloof je daar niet meer in. Ik gun het je zo dat je mag leven in volledige vrijheid. Gun jezelf een nieuwe start. Niet meer overleven, maar leven in vrijheid en vrede.
Je mag vrijblijvend contact met mij opnemen en kijken of er een klik is. Een moment waarin je kan ervaren of ik betrouwbaar voor je ben en of jij je veilig voelt.
Ik ben er voor jou!
Liefs Madelon
En als je weer lachen kunt, hou je niet in voor mij.