Twee weken geleden ging mijn blog over hechting en verbinding tussen moeder en kind. Vandaag wil ik verder gaan met de hechting en verbinding tussen twee volwassen mensen. Wist je dat er uit onderzoeken is gebleken dat we als volwassen mensen dezelfde hechting zoeken in een relatie als een baby die hechting zoekt bij de moeder en andersom?
Dat we het nodig hebben om in de relatie liefde, trouw en verbondenheid te voelen en te ervaren. Dat we dit ook in woorden willen horen, dat het uitgesproken wordt dat de ander van je houdt. Het is belangrijk in de relatie om elkaar erkenning te geven van liefde voor elkaar. De bevestiging dat de ander van je houdt. Wat ik nu schrijf lijkt zo vanzelfsprekend en gewoon, toch is dat niet zo. Er zijn veel relaties waarin geen woorden zijn, waarin geen erkenning is voor elkaar. Relaties waarin de verwijdering groot is, waar geen hechting is tussen beide partners. Of relaties waarin de ander moet opvullen wat jij mist. Hoe kan dat? Dat komt omdat we ons verleden meenemen in onze relaties. We nemen mee hoe we gevormd zijn. En omdat we allemaal niet perfect zijn gaan er veel dingen mis in relaties en opvoeding.
Stel je eens voor dat je uit een gezin komt waar niet over emoties en gevoelens wordt gepraat. Dan leer je als opgroeiend kind niet te praten over je emoties en gevoelens. Het gevolg kan zijn dat je deze gevoelens wegstopt, omdat er geen ruimte voor is. Het beredeneren van de dingen of situaties ligt dan veel dichterbij, want voor emoties was geen ruimte. Dan mis je een stukje emotionele hechting.
Vervolgens neem je dit mee naar je volwassen leven en in je relaties. In je leven en in je relatie kunnen situaties ontstaan waardoor we van slag raken. We zijn verdrietig door een overlijden, een ziekte, vreemdgaan of financiële crisis. En dan is de vraag hoe ga je om met een crisissituatie? En hoe ben je gewend om daar mee om te gaan? Als je gewend bent om emoties geen ruimte te geven, dan blijven deze verborgen in jou. En dan blijven ze ook verborgen voor je partner. Je probeert alles onder controle te houden door in je hoofd vooral te beredeneren. Maar emoties komen er hoe dan ook uit op verschillende manieren, alleen dan vaak niet positief. Door bijvoorbeeld opgekropte woede aanvallen, enorm veel irritaties of uiting van verbittering. Als dit heel lang blijft doorgaan kan dit zorgen voor een burn-out of een depressie. Alle opgekropte gevoelens maken je letterlijk ziek.
Daarom is het zo belangrijk dat we leren om echt verbonden te zijn met elkaar, niet alleen lichamelijk, maar vooral emotioneel. Dat we weten wat de ander voelt, zodat je op een liefdevolle manier kan reageren op deze gevoelens. Dat we leren met de ander te delen wat er echt leeft in ons hart. Dat gevoelens en emoties er mogen zijn en dat ze een plek mogen hebben in de relatie. Dat het niet erg is om ook kwetsbaar te zijn. Dat het aangemoedigd wordt door de ander om kwetsbaar te zijn.
Er zijn hele mooie boeken geschreven over relaties en over relatietherapie. Daarvan wil ik er twee aanbevelen van Dr. Sue Johnson: ‘Houd me vast’ en de christelijke variant ‘met jou en God verbonden’. Zeven gesprekken voor een leven lang liefde. Dr Sue Johnson ontwikkelde de Emotionally Focused Therapy (EFT)* waarbij ze deze twee boeken schreef.
Wil je meer weten over deze vorm van relatietherapie dan nodig ik je uit om mij te bellen of een berichtje te sturen.
Be light live light
